1. |
Ravenzwart
05:01
|
|
||
|
Er is onweer op komst
Ik zit naakt in een boom, maar ik ben niet bang
Ruimschoots voor de zondeval
Ken ik nog lang geen angst
Ik word me bewust van een lichaam
Wind strijkt erlangs naar de verte
Hoe zou het zijn om hier vandaan
Op vaste grond te staan
Een vaag verlangen te ontmoeten
Het moment dat eenzaam ontstaat
Drang om een lijf te ontdekken
De schok als de bliksem inslaat
Mijn bosgod geeft signalen af
Ik sla ze argeloos in de wind
Omlaag van tak op tak
Getrokken door de zwaartekracht
Zo moet het begonnen zijn
Ik moet naar beneden geklommen zijn
Zij stond aan de voet van de boom
Haar ravenzwart
Haar lippen rood
|
||||
2. |
Wortels
04:44
|
|
||
|
Er dwaalt een jongen in de schaduw
Van het uitgestrekte bos
Waant zich onverschrokken held
Die met zijn houten zwaard de brandnetels velt
Het is maar spel
Er dwaalt een jongen in de schaduw
Van een kille schoolse gang
Uitgelachen en gepest
Onverschillig sneert de rest
Het is maar spel
Ontworteld als we zijn
Zoeken wij
Er dwaalt een jongen in de schaduw
Van het aangeharkte bos
Hij stuit plots op een hek en dan
Blijkt er ook een andere kant
Het spel is uit
Ontworteld als we zijn
Zoeken wij
Maar alles is afgerasterd en aangeharkt
Er dwaalt een man langs een hek
Graaft naar wortels in het zand
Zijn zoektocht tevergeefs
Het bos ligt aan de andere kant
Ontworteld als we zijn
Zoeken wij
|
||||
3. |
Elf
03:34
|
|
||
|
Het zonlicht schittert door het bladerdek
Tekent sterren op het mos
Er hangt een milde schimmelgeur
In dit eeuwenoude bos
De ledematen van de bomen
Wenken en lokken je op weg
De elfenbanken op de doden
Niet altijd onbezet
In het groen waart een witte schim
Je moet er achteraan
Je aarzelt, maar het verlangen is te sterk
Het is te laat om terug te gaan
Hier wil je liggen en vergaan
Tussen de wortels van een boom
Waarvan de kruin als je naar boven kijkt
Tot in de hemel reikt
Fluistert een elf haar gedicht in je oren
Ben je redeloos verloren
|
||||
4. |
Aladdin
05:00
|
|
||
|
Ooit in het land van Aladdin
Rolde ik mijn slaapzak uit
Om sterren te gaan kijken
In de woestijn in vredestijd
Ver weg ontplofte een reactor
De straling woei volledig langs me heen
Ik lag languit loom te staren
Naar de mooiste sterrenhemel ooit
Nu blaast er hier een straffe bries
Bakerpraatjes in het rond
Niemand die hier zit te wachten
Op zijn komst
Samenspraak kan hem nog redden
Maar niemand neemt het woord
Geen mens die de taal nog spreekt
Die nog weet hoe je welkom heet
Nu is de geest al jaren uit de fles
En Aladdin slijt zijn dagen aan de grens
Die wij laten bewaken
Door een horde huursoldaten
De geest is al jaren uit de fles
En de woestijn rukt op
|
||||
5. |
Bondgenoot
04:44
|
|
||
|
Bagatelliseren is geen kunst
Een grap is zo gemaakt
Doen alsof de pijn wel meevalt
Alsof je nauwelijks bent geraakt
Al die lange jaren
Zat de hele boel potdicht
Het liet zijn sporen na
Op je ziel en je gezicht
Het liet zijn sporen na
Er is veel omgevallen
Maar wij zijn blijven staan
Er valt heel wat af te dingen
Op hoe alles is gegaan
Wij zijn blijven staan
Al die ongebruikte liefde
Is ver over de datum
Het is vast nog wel goed
Maak het op voor het te laat is
Voor het te laat is
Ik maak me klein
Jij houdt je groot
Wat er verder ook gebeurt
Ik ben een bondgenoot
|
||||
6. |
Rood Wit Blues
04:32
|
|
||
|
Een witte man houdt vurige betogen
Er wordt goedkeurend geknikt
De halve waarheid is evengoed gelogen
Wordt als zoete koek geslikt
Hij hijst zich op een voetstuk
En schetst een vijandbeeld
Rolt prikkeldraad uit, vermoord de onschuld
Vliegt nuance naar de keel
Hij belooft het volk een heldendom
Als vaderland
Met bergen van gestolen klatergoud
Het beeld houdt genadeloos stand
Bulldozers komen in het holst van de nacht
De grote vereffening begint
Er breken kale tijden aan
Met dit beeld aan het bewind
Op een voetstuk staat een witte man
Er kleeft iets aan zijn handen
En met zijn retoriek
Houdt hij dat beeld in stand
De meerderheid zwijgt
En laat het gebeuren
Er kleeft iets aan zijn handen
Dat beeld blijft in stand
|
||||
7. |
14 zwarte doeken
05:02
|
|
||
|
Het begon met een streling
Gefluister in het donker
Protest gesmoord met een hand over haar mond
Ze gleed uit haar lichaam en bleef erboven zweven
De manier om te overleven
Ze ging aan het werk, bezeten door het donker
Een fluisterstem, die nooit meer verstomde
Veertien keer vervaagde het contrast
Als op een overbelichte film werd alles zwart
Een zonderlinge vrouw met verf aan haar kleren
In een afgelegen huis bij een dorpje aan de zee
Ze luistert ‘s nachts naar het ritme van de branding
En ze fluistert: “neem me mee”
Neem me mee
Zoals dat gaat in een dorp, gingen de geruchten
Maandenlang van mond tot mond
Toen de deur werd geforceerd om het huis te doorzoeken
Vond de politie niets, alleen …
Veertien zwarte doeken
Tekens aan de wand
Het licht is ver te zoeken
Geef het een kans
|
||||
8. |
El paradiso
04:25
|
|
||
|
El kwam aan gescheurd in haar gele Citroën
Trok sporen op het wegdek, toen ze mij zag staan
Ze smeet het portier wagenwijd open
En ze riep
Stap in, we gaan
El was ontsnapt uit een hypocriete kerk
Met dikke muren en schrikdraad eromheen
Zo’n omgeving laat diepe sporen na
Ook als je eenmaal weg bent gegaan
In een dichte nevel van drank en sigaretten
Kun je ongezien de wildste plannen maken
Kun je ongemerkt de weg kwijtraken
Ook al ben je heel bewust op weg gegaan
Mijn paradijs is een mooie droom
Van El in een gele Citroën
Ze smijt het portier wagenwijd open
En ze roept
Stap in, we gaan
Onderweg
Het dondert niet waarheen
Geen grens houd je tegen
Vrij als een vogel
Een vogel die vliegt
Er hoog overheen
|
||||
9. |
Herfst
03:40
|
|
||
|
In de herfst van de onvoltooid verleden tijd
Staan ze er prachtig bij
Een mycelium als oeroude vorm
Van verbondenheid
Wij zijn die verbinding ooit ergens kwijtgeraakt
Onderweg van een stam naar een dorp
Van een dorp naar een stad
Steeds een volgende stap
Het is zo mooi hier
Het is zo mooi
Onder een donker wolkendek
Op een weg die dood lijkt te lopen
Ieder voor zich, geen God voor ons allen
Verbinding verbroken
Toch is het zo mooi hier
Zo godvergeten mooi hier
Tijd verstrijkt naar een nieuw begin
Maar wij zijn elkaar kwijt
Een handvol los zand
Is alles wat overblijft
Toch is het zo mooi hier
Wat is het mooi hier
In de herfst van de onvoltooid verleden tijd
Staan ze er prachtig bij
|
||||
Diftong The Netherlands
Welcome to Diftong’s heartfelt songs!
In 2022, after six albums with poetic songs on the edges of
rock, country and folk, I decided the time was right to start something completely different: writing songs in Dutch. These Dutch songs will be released as single tracks and are accompanied by a blog (BOSGOD).
I sure hope that you enjoy my music and lyrics. Thanks for listening!
... more
If you like Diftong, you may also like:
Pete Yorn Sings The Classics
by Pete Yorn
On his new LP, Pete Yorn offers his take on classic songs by The Pixies, Roxy Music, The Beach Boys, & more.
go to album
Thin Lear's sophisticated rock music is tempered with soaring chamber pop accents and an undeniable gift for melody.
go to album
Pete Yorn Live At The Troubadour
by Pete Yorn
A sprawling, 25-song set from Pete Yorn complete with covers of Springsteen and The Smiths capture him at his unguarded best.
go to album
Erudite chamber pop that hearkens back to the elegant and experimental production of the 1960s, swinging from melancholia to playfulness.
go to album
Guitar-wielding duo from Queens, New York, drop atmospheric debut LP, recorded in an ex-bowling alley under a cafe.
go to album
featured on Bandcamp Radio Apr 23, 2024
go to album
Stellar Evolution
by Aaron Lee Tasjan
Aaron Lee Tasjan shifts from glam rock to synthpop and new wave on his latest, a fun new direction for the Nashville artist.
go to album
